Miłość jest siłą napędową Słowa Bożego i całego Kościoła.
Miłość jest elementem, który wyróżnia Kościół Chrystusowy od innych, gdzie na pierwszym miejscu jest dokładne wypełnianie obowiązków religijnych, doświadczenie, samospełnienie lub wiedza.
Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem,
żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie.
Po tym wszyscy poznają, żeście moimi uczniami, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali. (J 13:34-35)
W dzisiejszym świecie miłość sprowadzana jest zazwyczaj do zauroczenia, popędów seksualnych. W innych aspektach jest to temat wstydliwy, tabu. Często nastolatki wypowiadają się, ze "kochają" swojego idola, ale powiedzenie dla mężczyzny, że kocha swoją żonę lub swoich rodziców - może być krępujące.
Miłość nie jest uczuciem, uniesieniem, choć miłość może je w sobie zawierać.
Miłość jest wolą niesienia bezinteresownej pomocy.
Prawdziwa miłość (oddanie) nigdy nie zmieni się w nienawiść (egoizm), ponieważ tak jak miłość jest jest wolą niesienia pomocy, tak nienawiść jest wolą niszczenia.
Rodzaje miłości
Pod polskim słowem "miłość" Biblia kryje trzy: eros, philia i agape.
Eros (gr. Amor) - miłość romantyczna (oczarowanie, tęsknota)
Philia (gr. Amicitia) - miłość przyjacielska, bezinteresowna, lojalne, wierna
Agape (gr. Caritas) - miłość duchowa opierająca się na altruizmie i duchowej więzi
Miłość Boża jest połączeniem wszystkich tych miłości.
Jak kochać?
'Miłość' ludzka niestety bardzo często ogranicza się do miłości romantycznej, która przemija i nie jest zdolna do poświęceń, wyrzeczeń. Odczucie miłości do kogoś jest faktyczną miłością do siebie, która żąda, nastawiona jest na branie zamiast dawania, stawia warunki. W zakochaniu, mylonym niekiedy z miłością, często pada słowo "mój":
- "On musi być mój." "Zrobię wszystko, żeby była moja."
Odpowiedniejszym pytaniem powinno być:
- "co jestem w stanie dla niej/niego poświęcić, z czego mogę zrezygnować (a z czego nie)? Czy w przypadku trudności i różnicy zdań moje "ja" nie będzie ważniejsze od mojej "miłości"?.
Żądza posiadania kogoś za wszelką cenę nie jest wyrazem miłości (żądza posiadania mężczyzny, kobiety, próby zatrzymania przy sobie dorosłego dziecka, starania się o poczęcie dziecka bez względu na koszty moralne, itd.) bo w każdym przypadku na pierwszym miejscu będzie postawione własne 'ego'.
Miłość - czyli rezygnacja z egoizmu - wymaga pokory, której także uczy Chrystus. Chrystus, który w miłości do człowieka przyszedł na ziemię, wziął na swoje barki ludzkie grzechy i oddał życie. Jak kochać służąc dał Jezus w Wieczerniku, gdy umył swoim uczniom nogi. Obecnie poświęcenie, rezygnacja z różnych ważnych dla siebie rzeczy, jest oznaką słabości i zamachem na wolność osobistą.
[1 List św. Jana 4,11-21]
Umiłowani, jeśli Bóg tak nas umiłował, to i my winniśmy się wzajemnie miłować.
Nikt nigdy Boga nie oglądał. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała.
Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha.
My także widzieliśmy i świadczymy, że Ojciec zesłał Syna jako Zbawiciela świata.
Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu.
Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim.
Przez to miłość osiąga w nas kres doskonałości, że mamy pełną ufność na dzień sądu, ponieważ tak,
jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie.
W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk, ponieważ lęk kojarzy się z karą.
Ten zaś, kto się lęka, nie wydoskonalił się w miłości.
My miłujemy [Boga], ponieważ Bóg sam pierwszy nas umiłował.
Jeśliby ktoś mówił: 'Miłuję Boga', a brata swego nienawidził, jest kłamcą,
albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.
Takie zaś mamy od Niego przykazanie, aby ten, kto miłuje Boga, miłował też i brata swego.
Bóg jest duchem i nie można bezpośrednio okazywać mu miłości. Miłość do Boga może być wyrażona wyłącznie przez miłość do człowieka i dobro, które możemy mu dać. Każda prawdziwa miłość, którą otrzymujemy od drugiego człowieka jest miłością, która pochodzi od Boga.
Hymn o miłości
1 Kor 13
1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę,
tak iżbym góry przenosił. a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.
4 Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą,
5 nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego,
6 nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.
8 Miłość nigdy nie ustaje, [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, albo jak dar języków,
który zniknie, lub jak wiedza, której zabraknie.
9 Po części bowiem tylko poznajemy, po części prorokujemy.
10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe.
11 Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz: Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość.
Małżeństwo
[Łk 16,18] Każdy, kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo;
i kto oddaloną przez męża bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.
Zobacz też
Miłość a zakochanie