Reinkarnacja to przekonanie, że człowiek po śmierci odradza się wielokrotnie w kolejnych wcieleniach.

A jak postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd (Heb 9,27)

Wierzenie to jest wywodzi się z hinduizmu. Osoba żyjąca zgodnie z zasadami hinduizmu w przyszłym życiu miała stać o stopień wyżej na etapie rozwoju duchowego. Osoba żyjąca niegodnie pogarszała swoją karmę i w przyszłości mogła odrodzić się na niższym stopniu rozwoju lub jako zwierzę, a nawet roślina.

Hinduizm

W hinduizmie brak jest pojęcia Boga do którego można by się odwoływać, tak więc nie ma tak konkretnych nakazów i zakazów, którymi należy się kierować jak ma to miejsce w chrześcijaństwie. Karma od której uzależniony jest rozwój zależy od braminów - duchowych przywódców. Jakikolwiek kontakt z braminem lub czymkolwiek z nim związanym może polepszyć karmę. Jako że dla hindusów karma jest rzeczą najcenniejszą, to bramini otaczali się bożym kultem i osobami gotowymi zrobić wszystko dla swoich mistrzów. Świadectwa osób, którym udało się wyrwać z sekt hinduistycznych mówią o nakładaniu na głowy brudnych skarpet swoich mistrzów i picia wody z ich kąpieli celem ulepszenia swojej karmy. Mistrzowie hinduistyczni korzystając z ludzkiej chęci odrodzenia się jako ktoś lepszy dorabiali się wielkich majątków, również po przeniesieniu się do Stanów Zjednoczonych.

Reinkarnacja jest więc podstawą podziału rasowego społeczeństwa (Hitler również samą swastykę zaczerpnął z hinduizmu). Dzieli na ludzi lepszych i gorszych. Niszczy ludzką godność, bo uznaje, że człowiek może starać się o pewien rodzaju awans społeczny dopiero w przyszłym życiu. Ci, którzy stwierdzili, że są lepsi od innych otrzymywali monopol na rządzenie. Hindusi nie potrafili zrozumieć działalności Matki Teresy z Kalkuty, bo uważali, że nieszczęścia, które na nich spływają to zła karma, która jest najwidoczniej karą za poprzednie życie.

Kultura Zachodu

Ludzi Zachodu wyciągnęli z pomysłu to, co dla nich było wygodne. Dla nich kolejne życie, to kolejna szansa, powód dla którego nie trzeba specjalnie się starać. Reinkarnacja to pocieszenie, że aktualne życie nie udało się tak, jakby się chciało. Hindusi cierpią z tego powodu, że - jak uważają - muszą się kolejne razy odradzać.

Skutkiem wiary w reinkarnacje może być rozleniwienie, przekonanie, że nie warto stawać się lepszym, pomagać, kochać, stale starać się nawiązywać lepsze relacje z ludźmi i z Bogiem.

Reinkarnacja jest wytworem Dalekiego Wschodu i odrzucana przez wszystkie religie (chrześcijaństwo, judaizm i islam) monoteistyczne.

Chrześcijaństwo

Reinkarnacja jest sprzeczna z chrześcijaństwem. Wierzenia katolika w reinkarnację powodują, że zamiast przygotowywać się na spotkanie z Bogiem, który jest najwyższym Dobrem, marzy się o tym, żeby jak najdłużej (najlepiej przez wiele wcieleń) trzymać się od Niego jak najdalej. Samo to jest przekroczeniem pierwszego przykazania: "Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną."

Idea reinkarnacji jest jednym z oręży w walce z Kościołem - przykładem może być jej propagowanie przez gnostyków i próby badania przez parapsychologów.

Argumenty za reinkarnacją

• "Orygenes - doktor Kościoła opowiadał się za reinkarnacją" - Orygenes opowiadał się za preegzystencją dusz (ich istnieniem od początku świata). Po pierwsze nie oznacza to reinkarnacji, a po drugie ten pogląd został uznany za herezję przez Kościół w roku 553r. Tytuł "doktora kościoła" nie oznaczał, że Kościół popierał wszystkie poglądy takiej osoby, a jedynie docenił wkład danej osoby w badanie Pisma Świętego.
  
• Mt 11,14: O Janie Chrzcicielu: "to on jest Eliaszem, który ma przyjść" - podobieństwo tyczy funkcji jaką obaj spełniali (a nawet ich sposobu ubierania). Idea Jana Chrzciciela jako Eliasza jest sprzeczna z 'rozwojem' w kolejnych wcieleniach: Eliasz uzdrawiał, wskrzeszał, został wzięty do nieba. Jan nie miał takich możliwości i przeżyć. Dlaczego mimo chwały jaką doznał Eliasz jako Jan miałby się cofnąć w rozwoju? Ale najistotniejszy jest to, Jan mówi o sobie: "Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem" (Jana 1:21).
  
• "A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich, mówiąc: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? A oni rzekli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków” - doskonale widać, że nie chodzi tu o reinkarnację, ponieważ Jan Chrzciciel i Jezus żyli w tym samym czasie.
  

Zobacz też

Pojęcia związane z okultyzmem